De geschiedenis van Château Guy de Wendel
Het kasteel Guy de Wendel, ook het Château de Tournebride genoemd, werd in 1906 gebouwd door Guy de Wendel (1878-1955), zoon van Robert de Wendel (1847-1903). Het heeft een park van in totaal 4,3 ha. Fonteinen, vijvers, kassen en een hangende tuin waren te bewonderen. Bomen van zeldzame soorten werden hier geplant. Het interieur van het kasteel was voorzien van marmeren lambriseringen en open haarden. Het kasteel werd tot 1978 bewoond door Ségolène de Wendel, de laatste vertegenwoordiger van de familie die 300 jaar lang in Hayange had gewerkt.
De familie de Wendel
De familie de Wendel is een familie van ijzerhandelaars wier geschiedenis niet alleen onlosmakelijk verbonden is met die van Lotharingen, maar ook met de industriële geschiedenis van Frankrijk, waardoor een staalconcern van internationale afmetingen is ontstaan.
De Wendels, afkomstig uit Brugge, in de persoon van Jean-Martin de Wendel (1665-1737), vestigden zich in 1704 in Hayange. Zij werden opgevolgd door acht generaties van ijzermeesters, die vaak betrokken waren bij de Lotharingse en nationale politiek. François (1778-1825) was met name parlementslid en voorzitter van de Algemene Raad van Moezel. Zijn zoon, Charles (1809-1870), was afgevaardigde van de Moezel onder Napoleon III. De zoon van deze laatste, Henri (1844-1906), was lid van de Reichstag tijdens de Duitse bezetting. Henri's zoon, François (1874-1949), was de emblematische figuur van deze dynastie: smidsmeester, senator, algemeen raadslid, voorzitter van het Comité van de Smederijen, regent van de Bank van Frankrijk. Hij was de vader van de gravin van Mitry (1907-1976), aan wier naam een tennisbeker is verbonden, die nog elk jaar wordt gespeeld tijdens het toernooi van de Tennis-Club van Hayange.
De familie woonde in het gedeeltelijk gesloopte kasteel van Hayange, niet ver van het imposante centrale kantoor. Een neef van Henri, Guy de Wendel (1878-1955), senator en voorzitter van de Algemene Raad van de Moezel, liet in 1906 een kasteel bouwen, dat later werd bewoond door zijn nicht, Ségolène de Wendel (1908-1981), die een belangrijke rol speelde tijdens het verzet en een onmisbare steun was voor veel mensen uit Lotharingen die veroordeeld waren om te vluchten.
Dit kasteel is nu een hotel, restaurant en zakencentrum. De verwijzing naar "de IJzeren Dame" heeft betrekking op een andere sleutelfiguur van de Wendel-dynastie: Marguerite d'Hausen (1718-1802), echtgenote van Charles de Wendel (1708-1784), zoon van Jean-Martin, die tijdens de Revolutie het familiebedrijf leidde, tijdens de Terreur werd onteigend en in armoede stierf in Metz. Zij blijft in het collectieve geheugen gegrift als "Madame d'Hayange", de IJzeren Dame. In 2004 werd in het Musée d'Orsay in Parijs en vervolgens in de Salle Molitor in Hayange een tentoonstelling gehouden ter gelegenheid van de honderdste verjaardag van deze familiesaga, in aanwezigheid van vele leden van deze familie, van wie sommigen hun Lotharingse roots trouw zijn gebleven en nog steeds in onze streek wonen.